BEHAVIOR OF NATURAL ORGANISMS AS A MIMICKING TOOL IN ARCHITECTURE

رابطه بین معماری و طبیعت در چهارصد سال گذشته یک رابطه ترکیبی بوده است. در طول تاریخ، معماران بدون درک رفتار طبیعت به دنبال الهامات برای ساختن اشکال، فرم‌ها و تزئینات بوده‌اند. علاوه بر این، رویکردهای معماری جدید برای ادغام طبیعت به عنوان ابزاری برای حل مشکلات و افزایش انطباق در بافت مورد استفاده قرار می گیرد. اخیراً در تئوری‌های بیومیمیکری که در فرآیندهای طراحی به کار می‌روند، اجرا شده است. بیومیمیکری یک رشته جدید در نظر گرفته می شود که طراحی و رفتار موجودات زنده در طبیعت را برای حل مشکلات انسان مطالعه می کند. این نه تنها به یافتن راه‌های جدید برای انطباق کمک می‌کند، بلکه منابع جدیدی از الهام را برای بیان زیبایی‌شناختی ایجاد می‌کند. این امر امروزه از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا ساختمان ها در حال ناکارآمد شدن هستند؛ مصرف انرژی، مواد و منابع زیادی. علاوه بر این، فرآیندهای ساخت و ساز به طور فزاینده ای ناپایدار می شوند. در حالی که از سوی دیگر موجودات زنده با استفاده از مواد کمتر راه حل های موثر و هوشمندانه ای را در خانه های خود ایجاد می کنند. مهندسان همچنین می توانند روش های طبیعی ساخت و ساز را برای ساخت و طراحی به جای شکل دقیق آنها تقلید کنند. علاوه بر این، آنها همچنین از نظر انرژی، مصرف مواد، زمان، تلاش و هزینه منجر به کارایی می شوند و می توانند راه حل های سازگارتر، پایدارتر و بهینه تر را ترویج دهند. این مقاله تحقیقاتی با هدف تبیین رفتار ارگانیسم هنگام تولید ماده و ترجمه آن با استفاده از ابزار دیجیتال با تقلید از رفتار آن در ساخت و ساز انجام می شود. روش مورد استفاده برای این فرآیند شامل تجزیه و تحلیل مطالعات موردی و مشاهدات رفتار موجودات زنده است. موارد انتخاب شده از تکنیک های بیولوژیکی در طول فرآیند ساخت خود استفاده می کنند. این شامل استفاده از موجودات طبیعی برای تولید اجزای فیزیکی برای طراحی محصول معماری است. نتایج حاصل از مطالعات تجربی و موردی به دنبال نتیجه گیری مجموعه ای از یافته ها در مورد رویکردهایی برای پیوند رفتار ارگانیسم با فرآیندهای ساخت و ساز آینده خواهد بود.

لینک دانلود مقاله