DYNAMIC ARCHITECTURAL SYSTEMS- Parametric Design and Digital Fabrication towards Conversational Customization
پایان نامهDYNAMIC ARCHITECTURAL SYSTEMS-Parametric Design and Digital Fabrication towards Conversational Customization
سیستم های معماری پویا- طراحی پارامتریک و ساخت دیجیتال به سمت سفارشی سازی محاوره ای
چکیده:
هدف این پایان نامه بررسی راه های ممکن برای طراحی سیستم های معماری پویا که هم کاربران و هم محیط آنها را در یک فرآیند طراحی متقابل، پیوسته و دایره ای درگیر می کند؛ بود. ارتباط طراحی پارامتریک و ساخت دیجیتال به عنوان یک استراتژی طراحی مورد بررسی قرار می گیرد تا کاربر را قادر به مشارکت در فرآیند طراحی کند. توانایی مدلهای پارامتریک برای ایجاد تغییرات و نتایج سفارشی، مرتبط با قابلیت ساخت دیجیتال برای فیزیکی کردن این تنوع، به عنوان یک رویکرد طراحی که سطوح مختلف گفتگو را تقویت میکند، مورد مطالعه قرار میگیرد. این پایان نامه از این تصور که باز کردن پارامترهای طراحی برای کاربر، هم در فرآیند طراحی و هم در استفاده، راهی ممکن برای شامل کردن کاربر در فرآیند طراحی است، فاصله می گیرد. معماری به عنوان سیستمی درک می شود که افراد و ساختارها را در طبیعتی پویا درگیر می کند، جایی که یکی دیگری را تعیین می کند. بنابراین، استدلال می شود که پذیرش گنجاندن کاربران در نگرش سیستمی تر به معماری، نه تنها مستلزم تغییراتی در فرآیند طراحی و تحقیقات فرآیند طراحی است، بلکه نیازمند رویکردهای متفاوتی نسبت به طراحی خود شیء است. پویاتر و در معرض عدم قطعیت است. این دیدگاه سیستمی از معماری، مفهوم طراحی را فراتر از تولید اشیا، به سمت ایجاد سیستم ها گسترش می دهد. این تحقیق آزمایشهای طراحی به نام طرح های تحقیقاتی را ترکیب کرد که برای شروع بحثهای مقدماتی ایجاد شد و منجر به تمرکز بر بررسی ادبیات سیستمهای پویا در معماری، طراحی پارامتریک و ساخت دیجیتال شد. بررسی، به نوبه خود، منجر به تفسیر مجدد طرح ها و ایجاد دانش شد. این دایرهای بین بازنمایی و درک از دیدگاه سایبرنتیکی ساختار یافته است، که اساس چارچوب مفهومی کلی را برای کشف و درک ماهیت سیستمی معماری تشکیل میدهد. مفاهیم سیستم های بسیار پیچیده، ماشین های بی اهمیت و غیر بی اهمیت، سیستم های کنترل، بازخورد، تنوع و گفتگو، ستون فقرات تحلیل و گزاره را تشکیل می دهند. این پایان نامه بحث می کند که توسعه سیستم طراحی با استفاده از رابط های طراحی پارامتریک با پارامترهای باز ممکن است برای باز کردن فرآیند طراحی به روی کاربر کافی نباشد اگر آنها بخشی از یک سیستم بزرگتر که کاربر را شامل می شود نباشند. علاوه بر این، هنگامی که به عنوان ابزار استفاده می شود، فرآیند طراحی محاسباتی ممکن است به کنترل طراح و در نتیجه کاربر منجر شود. پایان نامه با بحث در مورد یک فرآیند طراحی جایگزین به نام سفارشی سازی محاوره ای به پایان می رسد. این مفهوم یک فرآیند طراحی محدودیت گرا را پیشنهاد می کند که سیستم های طراحی دیجیتال را با سیستم های طراحی فیزیکی مرتبط می کند. استدلال می شود که آن سیستم های طراحی باید از درون به بیرون از طریق محاوره ظاهر شوند. سفارشی سازی محاوره ای به عنوان یک راه جایگزین برای رویکرد به طراحی سیستم های معماری در نظر گرفته می شود که در آن کاربر یک موقعیت مرکزی را در مرحله جایگاهی اشغال می کند.
دیدگاهتان را بنویسید