Parametric Design and Daylighting: A Literature Review
Parametric Design and Daylighting : A Literature Review
در تاریخ ، معماری مورد استفاده انسان قرار گرفته است تا از او در برابر شرایط ناپایدار محیطی محافظت کند. در قرون گذشته ، معماری هنر پیشگامی بود که دارای ویژگی های خاصی از جمله؛ سادگی ، سازماندهی ، سبک روشن ، دکوراسیون دقیق ، مونتاژ مواد و غیره. با این حال ، ساختمان های مدرن به محصولات پیچیده ای تبدیل می شوند که دارای قسمت های زیادی هستند که باید عملکردهای مختلفی را انجام دهند. بنابراین ، روش ها و تکنیک های محاسباتی جدیدی برای تسهیل طراحی ساختمان های پیچیده مدرن و ایجاد یک رابطه کمی مناسب بین محیط و پوشش ، با در نظر گرفتن موانع تأثیرگذار بر طراحی ساختمان ، توسعه یافته است. بنابراین ، این مفهوم طراحی پارامتریک را در معماری شکل داده است تا بتوان با طرح های پیچیده برخورد کرد و نتایج دقیق تری به دست آورد. معماران مدرن ادعا می کنند که طراحی پارامتریک خلاق ترین راه برای درک توسعه و پیچیدگی دوران جدید روندهای معماری است.. در همین حال ، برخورد با جزئیات پیچیده در ساختمان ها با استفاده از مغز ما برای تصور یا روش های معمول برای طراحی ، واقعاً دشوار است. علاوه بر این ، امروزه فن آوری های ساختمان یکپارچه شده و دارای رشته های زیادی در یک زمان هستند و هر رشته در پیوندهای بسیار پیچیده به رشته های دیگر وابسته است. بنابراین ، آنها باید در یک محفظه پایگاه داده سازماندهی شوند و این ظرف را می توان به صورت پارامتریک با استفاده از طراحی پارامتری به عنوان راهی پیشرفته برای کشف و درک این روابط پیچیده مدیریت کرد. از این رو این مقاله مروری بر ادبیات طراحی پارامتری در معماری ارائه می دهد و بر کاربردهای آن در روشنایی روز و تابش خورشید تمرکز می کند ، که می تواند تأثیر بسزایی در بهبود دسترسی به نور روز و صرفه جویی در انرژی داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید