Performance Based Envelopes: A Theory of Spatialized Skins and the Emergence of the Integrated Design Professional

سازمان‌دهی مجدد طراحی پوشش‌های ساختمانی در چارچوب پارامترهای هوا، نور و دما، روشی نوآورانه را امکان‌پذیر کرده است که مزایای آن بسیار بیشتر از معیارهای داده‌ها و تجزیه و تحلیل است. برای بسیاری از پیشرو ترین متخصصان آن، طراحی معاصر نماها زمانی که ابعاد نظری این مرزی ترین سطوح را عمیق تر، گسترده تر و پیچیده تر می کند، پتانسیل واقعی “عملکرد”، درگیر می کند. مورد توجه ویژه این مقاله بحث پارادایم های نظری جدید مرتبط با طراحی و بهره برداری از پوشش های با کارایی بالا است که چهار ویژگی این زیررشته نوظهور در اینجا مورد بررسی قرار می گیرد. برای شروع، روشی که در آن پوشش‌های ساختمان فقط جداکننده و مانع بین شرایط داخلی و خارجی ساختمان نیستند، بلکه محیط‌های تعریف‌شده «فضایی» هستند که به طور کامل کل سیستم‌های مهندسی ساختمان را درگیر می‌کنند، مورد بحث قرار می‌گیرد. لوورهای کنسولی، نماهای دو پوسته و دهلیزهای دارای شرایط هیبریدی نماینده این الگوی جدید هستند، همانطور که استفاده از فن آوری های پاسخگو برای بهبود رفتارهای آنها نیز وجود دارد. در نهایت، این مقاله یک متخصص طراحی یکپارچه ساختمان جدید را مورد بررسی قرار می‌دهد که برای ارائه پوسته‌های بسیار کارآمد، چه در پوشش مدل‌ساز انرژی، چه مهندس آب و هوا یا متخصص ساخت نما، فراخوانده شده است. از این رو، این مقاله ساختاری نظری ایجاد می‌کند که در آن ارزش‌هایی را که توسط این حوزه جدید و در حال گسترش از پوشش‌های مبتنی بر عملکرد امکان‌پذیر گردیده، توصیف، تحلیل و تفسیر می‌کند.

لینک دانلود مقاله