Transformable structures in architectural Engineering

این مقاله امکانات سازه های قابل تغییر در مهندسی معماری و سازه را بررسی می کند. جنبه های کلیدی مربوط به طراحی ، تجزیه و تحلیل و ساخت سازه های قابل انتقال و همچنین سازه های سازگار توضیح داده شده است. تغییر شکل چنین سازه هایی که برای برآوردن نیازهای متغیر در نظر گرفته شده است ، با استفاده از مکانیسم هایی (قابل نصب/تاشو) یا اجزای قابل تنظیم مجدد (کیت قطعات قابل جدا شدن) انجام می شود. ساختارهای قابل تغییر می توانند شکل یا عملکرد خود را با توجه به شرایط متغیر ، برای پاسخگویی به نیازهای در حال تحول سریع ، که توسط جامعه ای ایجاد می شود که به تدریج مفهوم طراحی پایدار را در بر می گیرد ، تطبیق دهند. این امر با درک اینکه ساختارها در حالت نهایی طراحی نشده اند ، بلکه در حالت گذار ، بنابراین “ساختارهای قابل تغییر” طراحی شده است. بر اساس چگونگی تحقق این تحول ، دو گروه از ساختارها را می توان تشخیص داد. تغییر ساختار در درجه اول توسط یکی از موارد زیر انجام می شود:

1- ترکیب یک مکانیزم سینماتیکی ، این امکان را می دهد که ساختار از یک پیکربندی جمع و جور (به عنوان مثال برای حمل و نقل) به حالت بزرگتر و گسترده تری برسد که در آن می تواند عملکرد معماری خود را انجام دهد (به عنوان مثال ارائه سرپناه) یا ، 2- با طراحی و تحقق ساختار به عنوان یک سیستم مجموعه ای از قطعات (مراجعه کنید به: اسباب بازی ساختمانی مکانو) با اتصالات خشک و برگشت پذیر بین اجزای تشکیل دهنده ، که امکان جداسازی قطعات را فراهم می آورد ، که به موجب آن می توان همه اجزاء را مجدداً پیکربندی ، جایگزین یا استفاده مجدد کرد.

لینک دانلود مقاله